برخورد با ملاقات های آخر شب از جانب فرزندتان

چرا کودکان در طول شب از خواب بیدار می شوند؟
چرا فرزند من در طول شب نمی خوابد؟ این سوالی است که بسیاری از والدین با چشمان ناآرام به آن فکر کرده اند. با این حال، ممکن است تعجب کنید که بدانید هیچ کودکی – یا بزرگسالی – واقعاً “در طول شب” نمی خوابد. بیداری های شبانه بخشی طبیعی از چرخه خواب ما هستند، اما افراد خوب می دانند که چگونه بدون کمک دوباره به خواب بروند. متأسفانه، بسیاری از کودکان نوپا و پیش دبستانی هنوز به این مهارت تسلط ندارند. به عبارت دیگر، اگر فرزندتان برای کمک به تکان دادن سر، روی شما – یا برخی وسایل خواب دیگر – حساب می‌کند، ممکن است در ساعات کوتاهی که از خواب بیدار می‌شود، دوباره دچار مشکل شود.

البته، حتی شایسته ترین چرت زدن ها نیز از اختلالات خواب مصون نیستند. ترس های رایج پیش دبستانی، از جمله هیولاها، ارواح، یا چیزهای دیگری که در شب به هم می ریزند، می توانند خواب های صوتی را به خواب های آشفته تبدیل کنند. همچنین، کابوس‌های شبانه که در سنین سه تا شش سالگی به اوج خود می‌رسند، ممکن است باعث دویدن دوره‌ای به اتاق خواب شما شوند. به همین ترتیب، هر گونه انحراف از روال عادی کودک شما – تعطیلات، بیماری، یا حتی تغییر در زمان خواب – می تواند الگوی خواب طبیعی او را از مسیر خارج کند.
نحوه برخورد با مراجعات آخر شب
ساعت 3 صبح است و تو کاملاً خوابیده ای. ناگهان، یک نوک، یک ضربه و سپس یک نوک دیگر را احساس می کنید. تا آنجا که ممکن است سعی کنید آن را نادیده بگیرید، حمله شبانه ادامه دارد. در نهایت چاره ای جز باز کردن چشمانتان ندارید. قبل از اینکه بایستی کودک با قیافه ی افتضاح خود را به زبان بیاوری و آن کلمات بسیار آشنا را به زبان بیاوری: “مامان، من به تو نیاز دارم!” اگر شما و شریک زندگیتان به یک تخت خانوادگی – یا حتی یک نوازش گاه به گاه شبانه اهمیتی ندارید – تسلیم شدن به خواسته های فرزندتان ضرری ندارد. اما اگر این ترتیب چیزی است که می‌خواهید از آن دوری کنید، این استراتژی‌ها را برای کنار آمدن با کودکی که قرار نیست در نظر بگیرید.

عصا را گم کن
هنگام خواب، بسیاری از کودکان سه و چهار ساله هنوز بدون راحتی یک آدمک، یک حیوان عروسکی، یک نوار لالایی خاص یا شما مشکل به خواب رفتن دارند. مشکل: اگر زمانی که کودک شما از خواب بیدار می شود، این کمک خواب در دسترس نباشد، ممکن است دوباره برای چرت زدن دچار مشکل شود. راه حل: به تدریج و به آرامی تمام وسایل کمک خوابی را که کودک شما نمی تواند در طول شب به تنهایی به آنها روی آورد، حذف کنید. هنگامی که کودک خود را می خوابانید، اتاق خواب او را دقیقاً همانطور که در نیمه های شب خواهد بود ترک کنید. اگر قصد دارید چراغ سالن را هنگام رفتن به رختخواب خاموش کنید، اکنون آن را خاموش کنید. صدای سفید یا موسیقی ملایم خوب است – به شرط اینکه تمام شب پخش شود. و هر روال قبل از خواب را که دنبال می کنید، ضروری است که قبل از اینکه فرزندتان بخوابد اتاق را ترک کنید تا او از خواب بیدار نشود که چرا شما دیگر آنجا نیستید. فقط به یاد داشته باشید که این ممکن است یک فرآیند طولانی و سخت باشد. موفقیت یک شبه به دست نمی آید، پس صبور باشید.

مقاوم باش
یک برنامه توسعه دهید و به آن پایبند باشید. در ساعت 3 صبح به راحتی می توانید از التماس های فرزند خود خسته شوید – مهم نیست که چقدر ممکن است مخالف “همخوابی” باشید. اما اگر او موفق شود راهش را تکان دهد، حتی یک یا دو بار در هفته، مطمئناً به تلاش ادامه خواهد داد. پس خود را از رختخواب بیرون بیاورید، او را تا اتاقش همراهی کنید، سریع او را ببوسید و بروید. آماده باشید که در صورت لزوم این روال را بارها و بارها تکرار کنید – و صبح روز بعد قهوه بنوشید. اگر فرزند شما بیمار است یا خواب بدی می بیند، ممکن است تصمیم بگیرید که این قوانین را تغییر دهید. اما اگر به جای اجازه دادن به او در اتاق خواب خود، در اتاق خواب او کمپ بزنید، احتمالاً با شکست کمتری مواجه خواهید شد.

به ترس ها رسیدگی کنید
ترس از تاریکی برای یک کودک پیش دبستانی کاملاً طبیعی است. بنابراین با روشن گذاشتن چراغ سالن یا نصب یک چراغ شب، او را از خود لذت ببرید. اگر پولترژیست‌ها، فرازمینی‌ها یا سایر فعالیت‌های ماوراء الطبیعه او را به راه انداخته‌اند، قبل از خواب یک جستجوی هیولا انجام دهید. زیر تخت، داخل کمد لباس و هر جای دیگری که ممکن است شبح در کمین باشد، چک کنید. یک بطری اسپری پر از ماده بازدارنده هیولا بسیار قوی (معروف به آب) نیز می تواند راحتی اواخر شب را فراهم کند.

مشوق ها را ارائه دهید
جوایز می تواند راه بسیار خوبی برای تشویق کودک مقاوم به رعایت تمرین شبانه باشد. برخی از والدین در این روش اخم می کنند زیرا احساس می کنند به فرزندان خود رشوه می دهند. اما یادگیری ماندن در رختخواب خود کار سختی است، و خوب است که به آنها برای تلاش‌هایشان پاداش دهید. سعی کنید برای هر شبی که در تخت خودش می خوابد یک برچسب به او بدهید. وقتی چهار یا پنج استیکر جمع کرد، به او اجازه دهید یک غذای خاص مانند کتاب رنگ آمیزی یا سفر به پارک انتخاب کند.

زمانی را برای چرت زدن در نظر بگیرید
بسیاری از بچه‌ها تا زمانی که بدانند در روتین صبحگاهی آنها زمان در آغوش گرفتن وجود دارد، در اتاق خودشان می‌مانند. از آنجایی که احتمالاً فرزندتان هنوز نمی تواند زمان را تشخیص دهد، به او بگویید زمانی که آسمان روشن است وارد شود (اگر این زمان برای شما منطقی است). اگر او کمی بزرگتر است، یک تکه کاغذ را روی دقیقه ساعت بچسبانید و از یک نشانگر برای ترسیم زمان بیدار شدن از خواب استفاده کنید. هنگامی که این دو عدد مطابقت دارند، فرزند شما می‌داند که اشکالی ندارد که اتاقش را ترک کند.

به خطر افتادن
در نظر داشته باشید که اتاق خواب خود را به اشتراک بگذارید اما تخت خود را نه. تخت کودک نوپای او را در اتاق خود بگذارید و بگذارید او در آنجا بخوابد. با این حال، اگر برای فضا تحت فشار هستید، کیسه خواب یا تشک خواب نیز کارساز خواهد بود. به عنوان دنج. پس از چند شب یا چند هفته روی زمین، تشک نرم کودک شما ممکن است برای او جذاب تر به نظر برسد.