مدیریت عوارض جانبی داروهای ADHD

کودکان مبتلا به ADHD می توانند مدت توجه کوتاهی داشته باشند و ممکن است مشکلات بیش فعالی و تکانشی بودن داشته باشند. این بدان معناست که آنها ممکن است در مدرسه خوب عمل نکنند، ممکن است در دوستیابی یا حفظ دوستان مشکل داشته باشند و حتی ممکن است در خانه و فعالیت های بعد از مدرسه مشکل داشته باشند.

خوشبختانه، درمان ها می توانند به کنترل علائم ADHD در اکثر کودکان کمک کنند. این درمان‌ها معمولاً شامل داروهای ADHD و استراتژی‌های رفتاری است که می‌تواند رسمی‌تر باشد، مانند رفتار درمانی با روان‌شناس یا مشاور کودک، یا فقط اقدامات ساده‌ای که والدین و معلمان یاد می‌گیرند تا به آنها کمک کند تا سازماندهی بیشتری داشته باشند، از حواس‌پرتی‌ها اجتناب کنند و رفتار مناسب‌تری داشته باشند. .

داروهای ADHD
داروهای ADHD مدت‌هاست که بخش اصلی برنامه‌های درمانی برای بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD بوده است.

این داروهای ADHD اکنون عبارتند از:

محرک های کوتاه اثر: آدرال، دکسدرین، فوکالین، ریتالین
محرک های متوسط ​​اثر: دکسدرین اسپانسوله
محرک های طولانی اثر: Adderall XR، Concerta، Daytrana، Dyanavel XR، Focalin XR، Metadate CD، Ritalin LA، Vyvanse
غیر محرک ها: Intuniv، Strattera، Qelbree
این فهرست باعث می‌شود که به نظر می‌رسد بسیاری از داروهای ADHD مختلف وجود دارد، مخصوصاً اگر فرزند شما برای یک یا چند مورد از آنها عوارض جانبی داشته باشد. وقتی متوجه می شوید که محرک ها واقعاً اشکال و انواع مختلفی از دو نوع داروی ADHD زیر هستند، انتخاب های شما به سرعت محدود می شود:

داروهای ADHD مبتنی بر متیل فنیدات: Concerta، Daytrana، Focalin و Focalin XR، Metadate CD، Ritalin LA
داروهای ADHD مبتنی بر آمفتامین: Adderall و Adderall XR، Dexedrine و Dexedrine Spansule، Dyanavel XR، Vyvanse

چرا این همه داروی ADHD وجود دارد اگر آنها بسیار مشابه هستند؟ در برخی موارد، این داروها به سادگی روش‌های متفاوتی برای تحویل دارند که باعث می‌شود دوام بیشتری داشته باشند.

به عنوان مثال، Concerta قرار است 12 ساعت دوام داشته باشد، در حالی که Ritalin LA معمولاً حدود هشت ساعت طول می کشد، حتی اگر هر دو آنها متیل فنیدات را به عنوان ماده فعال خود دارند. در موارد دیگر، روش مصرف دارو کاملاً متفاوت است، مانند سیستم تحویل پچ Daytrana.

برخی از داروها، مانند Dyanavel XR، به صورت سوسپانسیون خوراکی یا قرص در دسترس هستند.

اثرات جانبی
اگرچه این داروهای ADHD به بسیاری از کودکان کمک می کند تا علائم خود را مدیریت کنند، اما برخی از والدین هنوز برای شروع مصرف داروهایی مانند ریتالین یا آدرال برای کودک خود مردد هستند زیرا نگران عوارض جانبی احتمالی هستند.

در برخی موارد، آن نگرانی ها موجه است. محرک هایی که برای درمان ADHD استفاده می شوند به دلیل موارد زیر بدنام هستند:

کاهش اشتها
کاهش وزن
بیخوابی
سردرد

بسیاری از این عوارض جانبی موقتی هستند یا به راحتی با تنظیم دارو قابل کنترل هستند.

برخی از والدین نگران انگ مصرف داروی ADHD هستند، نگران بحث و جدل در مورد ریتالین هستند یا نگران این هستند که این داروها فرزندشان را مانند یک زامبی عصبانی تر، پرخاشگرتر یا حتی بیش از حد آرام کند. خوشبختانه، اینها عوارض جانبی رایج داروهای ADHD نیستند. اگر آنها رخ دهند، پزشک اطفال شما تغییرات مناسبی در دارو ایجاد می کند.

سایر عوارض جانبی که والدین اغلب در هنگام شروع داروی ADHD برای فرزندشان نگران هستند می تواند شامل موارد زیر باشد:

تیک ها
نگرانی در مورد تیک ها محتمل است زیرا همه محرک ها تیک ها را به عنوان یک عارضه جانبی بالقوه ذکر می کنند. برخی از متخصصان ADHD فکر نمی‌کنند که محرک‌هایی مانند ریتالین واقعاً باعث یا بدتر شدن تیک‌ها می‌شوند، و ADHD و اختلالات تیک مزمن ممکن است به سادگی با هم در برخی از کودکان رخ دهند.

اگر نگران هستید که کودکتان ممکن است دچار تیک شود، باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است توصیه شود که دارو را متوقف کنید یا احتمالاً مشکل توسط متخصص مغز و اعصاب ارزیابی شود.

مرگ ناگهانی
محرک‌ها همچنین هشداری دارند مبنی بر اینکه ممکن است باعث مرگ ناگهانی در کودکان مبتلا به مشکلات ساختاری قلب یا سایر مشکلات جدی قلبی، مانند کاردیومیوپاتی یا اختلالات جدی ریتم قلب شوند.

قبل از شروع یک محرک، هر گونه مشکل قلبی شناخته شده در کودک یا سابقه خانوادگی در هر دو طرف را به پزشک اطفال خود یادآوری کنید. اگر چنین است، EKG یا داروی جایگزین ممکن است نشان داده شود.

خودکشی کردن
Strattera (اتوموکستین) هشداری در مورد افزایش خطر افکار خودکشی در کودکان و نوجوانان دارد و Qelbree (viloxazine) که توسط FDA در سال 2021 تایید شده است، در مورد خطر افکار و رفتارهای خودکشی هشدار می دهد. این امر باعث می‌شود هنگام شروع یا تغییر دوز این داروها، نظارت بر تغییرات خلقی یا رفتاری فرزندتان مهم باشد.

توجه به این نکته مهم است که یک متاآنالیز در سال 2014 که به 23 مطالعه مختلف پرداخته بود، هیچ خودکشی کاملی را در بیماران تحت درمان با اتوموکستین گزارش نکرد.

برای منابع بیشتر در مورد سلامت روان، به پایگاه داده خط راهنمای ملی ما مراجعه کنید.

به حداقل رساندن عوارض جانبی
یکی از بهترین راه ها برای به حداقل رساندن عوارض جانبی یک داروی ADHD این است که

انتظارات واقع بینانه از آنچه فکر می کنید دارو برای فرزندتان انجام می دهد داشته باشید. به عنوان مثال، اگر فرزند شما آنقدر بیش فعال و تکانشی است که هر روز در مدرسه دچار مشکل می شود، ممکن است مشکلی نداشته باشد اگر هر چند هفته یک بار برای صحبت کردن با مشکل کمی مواجه شود.

پزشکان اطفال، والدین و معلمان گاهی اوقات با افزایش دوز داروها برای کنترل کامل علائم ADHD دچار مشکل می شوند، در حالی که هدف شاید باید صرفاً کاهش رفتارهای مخرب، بهبود عملکرد در مدرسه و بهبود روابط با خانواده و دوستان باشد. .

سایر نکات برای به حداقل رساندن عوارض جانبی داروهای ADHD:

با دوز کم شروع کنید: با دوز کم و مناسب سن دارو شروع کنید.
دارو را تیتر کنید: با راهنمایی پزشک اطفال، دارو را هر یک تا سه هفته یکبار افزایش دهید تا زمانی که به نظر برسد که خوب کار می کند، در غیر این صورت کودک شما شروع به عوارض جانبی می کند.
تغییر داروها را در نظر بگیرید: اگر کودک شما شروع به عوارض جانبی زیادی کرد که با کاهش دوز دارو کمکی نمی‌کند، نوع دیگری از داروهای ADHD را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر فرزند شما از داروهای ADHD مبتنی بر آمفتامین مانند Vyvanse استفاده می کند، احتمالاً در مرحله بعدی به داروی ADHD مبتنی بر متیل فنیدات (ریتالین) روی می آورید.
«تعطیلات دارویی» را در نظر بگیرید: به عبارت دیگر، مصرف نکردن آن را در تعطیلات آخر هفته و/یا تعطیلات از مدرسه امتحان کنید.
به معاینات منظم پایبند باشید: برای بررسی های منظم ADHD (حداقل هر سه تا شش ماه یکبار) به پزشک متخصص اطفال خود مراجعه کنید تا ضربان قلب، فشار خون و قد و وزن کودک خود را کنترل کنید تا مطمئن شوید که او به خوبی رشد می کند.

نکاتی برای عوارض جانبی خاص
خواب‌آلودگی: از پزشک اطفال خود بپرسید که آیا کودک شما می‌تواند دوز Strattera را هنگام خواب مصرف کند، اگر باعث خواب‌آلودگی زیادی می‌شود.
کاهش اشتها: اگر عارضه جانبی اصلی آنها کاهش اشتها، کاهش وزن یا مشکل در افزایش وزن است، چند میان وعده سالم اضافی و غذاهای پرکالری را در نظر بگیرید. مصرف دارو بعد از صبحانه می تواند به رفع این مشکل کمک کند.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که افزودن دوز اضافی دارو در بعد از ظهر برای پوشش علائم ممکن است مفیدتر از افزایش دوز باشد. برای مثال، اگر به نظر می‌رسد که ریتالین کوتاه‌مدت علائم را فقط برای سه ساعت کنترل می‌کند، می‌توان یک دوز بعد از ظهر برای پوشش بیشتر اضافه کرد.

به همین ترتیب، اگر کودک شما یک داروی طولانی اثر مانند کنسرتا مصرف می کند و پوشش آن برای بعدازظهر لازم است، افزودن متیل فنیدات کوتاه اثر می تواند به مدیریت علائم در بعد از ظهر یا عصر بدون تداخل در خواب کمک کند.

چگونه والدین می توانند به فرزندان خود در صورت از بین رفتن داروهای ADHD کمک کنند
ارزیابی مجدد
بدانید که دارو ممکن است نتواند تمام علائم ADHD کودک شما را کاهش دهد، به خصوص اگر عوارض جانبی در دوزهای بالا داشته باشد. کاهش شدت علائم ممکن است هدف شما از دارو باشد. ممکن است به درمان های دیگری نیز نیاز باشد، مانند رفتار درمانی و اقامت در مدرسه.

اگر کودک شما پس از استفاده از چندین داروی ADHD و دوزهای مختلف، وضعیت خوبی ندارد، ممکن است اتفاق دیگری رخ دهد. به جای ادامه آزمایش دوزهای بالاتر، که ممکن است احتمال عوارض جانبی را افزایش دهد، ارزیابی مجدد تشخیص یا احتمال وجود یک اختلال همزمان مانند افسردگی یا ناتوانی یادگیری را در نظر بگیرید.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهمحصولاتنمایندگانتماس با ما