نوزادان خوشحال؛ چطور کودکانی خوشحال داشته باشیم؟

هرگز فراموش نمی کنم زمانی را که به خانه آمدم و مادرم را دیدم که روی مبل اتاق نشیمن لباس های شسته شده را تا می کند در حالی که پسر تازه متولد شده ام در گهواره اش در طبقه بالا جیغ می کشید. “چه مدت است که بچه گریه می کند؟” من پرسیدم. وقتی از پله‌ها بالا می‌رفتم، شیر مادر پیراهنم را خیس کرد و او با آرامش به ساختن انبوه جوراب‌های مینیاتوری ادامه داد. بعد از من صدا زد: چند دقیقه. قرار بود این کار را تمام کنم و بعد او را بگیرم.

در روزگار مادرم، حکمت این بود که اگر نوزادی را همان لحظه که گریه می‌کرد بلندش کنی، او را لوس می‌کنی. بنابراین او فکر می کرد که او فقط در حال تلاش برای یک کار بزرگ تر است: او شخصیت پسرم را می ساخت. آخرین تحقیقات نشان می دهد که این درست نیست. دارسیا ناروائز، دکترای روانشناسی، خاطرنشان می کند: “کودکان نیاز خود را از طریق حرکاتی مانند تکان دادن دست و پا هنگام ناراحتی، یا باز و بسته کردن دهان خود در هنگام گرسنگی نشان می دهند. اگر توجه شما را جلب نکرد، به گریه متوسل می شوند.” در دانشگاه نوتردام، در ساوت بند، ایندیانا، و ویراستار تکامل، تجربه اولیه و توسعه انسانی. به گفته دکتر ناروائز، برآورده کردن نیازهای نوزادتان قبل از اینکه مضطرب شود به ایجاد مغزی آرام تر، اعتماد به نفس و انتظار مراقبت از او کمک می کند تا بتواند خودش را آرام کند.

تکنیک های داشتن نوزادان خوشحال

البته، هیچ نوزادی قرار نیست همیشه بخندد و نباید هم باشد. ماریا گارتشتاین، دکترای روانشناس از دانشگاه ایالتی واشنگتن در پولمن می گوید: «نیازهای نوزادان باید تا حد زیادی در شش ماه اول برآورده شود. “اما بعد از آن نیازی نیست که آن ها را از هر احساس منفی نجات دهید. آن ها باید این فرصت را داشته باشند که خودشان را تنظیم و آرام کنند.” این نقشه راه به کودک شما کمک می کند تا به مکان شاد خود برسد.

کارشناسان نسل های قبلی متوجه نبودند که نوزادان هنوز آن قدر زیرک نیستند که والدین خود را دستکاری کنند. دکتر جین مورتون، استاد بالینی اطفال در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا می‌گوید: «این مهارتی است که ما با افزایش سن به دست می‌آوریم». در عوض، نوزاد تازه متولد شده گریه می‌کند و برای برآورده شدن نیازهای اولیه‌اش و سازگاری با زندگی خارج از رحم تلاش می‌کند.

تا به حال، کودک شما بیشتر وقت خود را صرف نگه داشتن محکم در رحمی دنج کرده است. دکتر مورتون می‌گوید: «ناگهان او در این دنیای پر سر و صدا، روشن و شلوغ منفجر شده و با آن چه که او می‌ داند بسیار متفاوت است. هنگامی که او احساس ناراحتی می کند، می توانید با فشار ملایم به شکمش، او را در آغوش بگیرید و تکان دهید، صداهای خفه کننده در بیاورید، و با دادن پستانک یا انگشتی تمیز برای مکیدن – همه چیزهایی که او را به یاد رحم می اندازند، آرامش کنید.

نوازش و نوازش

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که لمس مثبت – به‌ویژه نوازش‌های آهسته و نوازش‌های آرام- با کاهش سطح کورتیزول، هورمون استرس، و تحریک تولید اکسی‌توسین، هورمون احساس خوب که آرامش‌بخش است و باعث ایجاد آرامش می‌شود، به نوزاد احساس امنیت و آرامش می‌دهد.

دکتر گارتشتاین می‌گوید: داشتن تماس فیزیکی زیاد در ماه‌های اولیه بسیار مهم است. “به آنچه به نظر می رسد فرزند کوچک شما دوست دارد یا از چه چیزی خوشش نمی آید توجه کنید و سپس از او پیروی کنید.” تماس پوست به پوست در شیردهی ایجاد می شود. اگر با شیشه شیر می‌خورید، می‌توانید پیراهن خود را بالا بیاورید و بدن برهنه کودک را در حین شیر دادن به شکم خود نگه دارید. در زمان حمام، اگر دوست داشت، پوست سر، شکم، بازوها، پاها، دست ها و پاهای او را به آرامی ماساژ دهید. و هر زمان که کودک شما بغض کرد و به سمت لمس شما متمایل شد، از آغوش و بوسیدن خودداری نکنید.

برای خواب زیاد برنامه ریزی کنید

وقتی کودک شیرین شما خسته است، روحیه او به سختی رنگین کمان و تک شاخ خواهد بود. برای افزایش شانس داشتن یک نوزاد آرام در ساعات بیداری، اجازه دهید خواب تقریباً بر هر چیز دیگری مقدم باشد. دکتر گارتشتاین مطالعه‌ای را انجام داد که در آن نوزادان هلندی با نوزادان آمریکایی مقایسه شد و دریافت که نوزادان هلندی به طور کلی شادتر به نظر می‌رسند و راحت‌تر آرام می‌شوند. یکی از دلایل احتمالی این امر این است که هلندی ها بر خواب تأکید دارند. دکتر گارتشتاین خاطرنشان می کند: برای مثال، زمانی که والدین هلندی نوزاد خود را از بیمارستان به خانه می آورند، اغلب کارت هایی را می فرستند که از دوستانشان دعوت می کنند تا در زمان های مشخصی ملاقات کنند، تا برنامه خواب کودک را مختل نکنند.

اگر کوچولوی شما شروع به مالیدن چشمانش کرد و دو تا سه ساعت بیدار بود، این نشانه شماست که او را داخل تختش بگذارید. از یک دستگاه یا برنامه نویز سفید استفاده کنید تا هر گونه صداهای خانگی را خاموش کنید. تا جایی که می توانید آن را با صدای کم و دور از کودک نگه دارید تا از شنوایی او محافظت کنید. کارهای خود را برای بعد از بیدار شدن او زمان بندی کنید، نه قبل از چرت زدن، زمانی که احتمالاً در ماشین چرت می زند. دکتر گارتشتاین می گوید: «خواب یکی از فعالیت های اولیه کودک است و ما باید برای مقابله با آن آماده باشیم.

با کودک خود هماهنگ شوید

ما آن را دریافت می کنیم. سرت شلوغه. تقریباً ساعت‌های کافی در روز برای اداره یک خانواده، کسب درآمد، ارسال پیامک و ایمیل، به‌علاوه ارسال عکس‌های بامزه از کودک خود در اینستاگرام کافی نیست. با این حال، یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای داشتن یک نوزاد شاد انجام دهید، مشاهده و تعامل با او برای یادگیری علاقه مندی های او است.

جن مان، روانپزشک از لس آنجلس، نویسنده کتاب SuperBaby، می‌گوید: «آنچه کودکان بیش از همه به آن نیاز دارند، یک مراقب هماهنگ است. “حاضر بودن، از طریق تماس چشمی، لبخند و حرکات محبت آمیز، به کودک شما احترامی را که شایسته اوست می دهد.” قبل از رفتن به محل کار، زمانی را به بازی تک به تک با عزیزتان اختصاص دهید. در حالی که صبحانه درست می کنید آهنگ بخوانید. در حالی که پوشک او را عوض می کنید به چشمان او خیره شوید و طوری با او صحبت کنید که گویی او به تک تک کلمات شما دقت دارد. (حتی اگر نداند شما چه می گویید احتمالا همینطور است). اگر در خانه مشغول هستید، برای کودکتان تعریف کنید که در حال تماشای او چه می کنید.

اما این بدان معنا نیست که باید خود را تحت فشار قرار دهید تا هر لحظه را در تعامل با کودک خود بگذرانید. او همچنین به مدتی استراحت نیاز دارد و بیشتر نوزادان تحریک بی وقفه نمی خواهند. دکتر گارتشتاین می گوید: “به او توجه کنید. اگر او شروع به خمیازه کشیدن، قوس دادن به کمر یا دور شدن از شما کرد، وقت استراحت است.”

گزینه هایی را پیشنهاد دهید، اما نه خیلی زیاد

دکتر مورتون خاطرنشان می کند: «ما هرگز نخواهیم فهمید که بچه بودن چه حسی دارد. تصور کنید در مورد اینکه چه چیزی یا چقدر می خورید، کجا یا چه زمانی می خوابید، یا چه چیزی می پوشید، حرفی ندارید. شخص دیگری باید 24 ساعت هفته تصمیم بگیرد. موسیقی ای که در خانه شما پخش می شود، نورپردازی اتاق خواب شما، و حتی این که آیا سوار ماشین می شوید و سوار می شوید یا در خانه می مانید. این زندگی نوزاد شماست – همیشه در کنترل شماست و هرگز کنترلی بر هیچ چیز در دست ندارد. نگه داشتن این فکر در پشت ذهن می تواند ترکیدن های بی قرار او را قابل درک تر کند.

همانطور که کودک بزرگتر می شود، می توانید رشد او را تقویت کنید و همچنین با آوردن او به میز تصمیم گیری شادی او را افزایش دهید. دکتر مان می گوید: «من طرفدار دو گزینه قابل قبول هستم. این به کودک شما قدرت می دهد بدون اینکه او را تحت فشار قرار دهید. پس بگذارید او بین کلم بروکلی بخارپز و نخود انتخاب کند.

گردش بیرون از خانه

گاهی اوقات یک نوزاد بداخلاق فقط نیاز به تغییر در منظره دارد. در پارک قدم بزنید و او را روی تاب قرار دهید. (اگر حداقل 6 ماهه باشد). بگذارید خورشید را روی صورتش احساس کند، صدای خش خش درختان را بشنود، هوای تازه را بو کند و مردم را تماشا کند. به طور خاص، ساعت کودک باشد. دکتر مورتون می‌گوید: «کودک‌ها به نوزادان دیگر معتاد هستند.”

بیایید صادق باشیم: بیرون رفتن برای خلق و خوی شما نیز خوب است. مراقبت از نوزاد کاری سخت و منزوی است و شما نباید از اینکه می خواهید استراحت کنید احساس گناه کنید. اگر خسته یا ناراضی هستید، کاری در مورد آن انجام دهید. به یک گروه مادران بپیوندید، باشگاه کتابی را که دوست دارید از دست ندهید و با شریک زندگی خود بازتر صحبت کنید. دکتر مورتون هشدار می دهد: «کودکانی که مادران افسرده دارند، خودشان بیشتر در معرض افسرده شدن هستند». اگر شروع به احساس خستگی شدید، گریه بیش از حد، تغییر در عادات خواب یا خوردن می کنید، یا نمی توانید به وضوح فکر کنید یا تصمیم بگیرید، اینها نشانه هایی هستند که باید فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

بادی چک کنید

متأسفانه، نوزادان صحبت نمی کنند، بنابراین گاهی اوقات شما باید در مورد اینکه چه چیزی او را بداخلاق می کند، کارآگاه باشید. اگر خوب خوابیده، غذا خورده، گاز معده دفع کرده است و پوشک کثیف یا تب ندارد، چک بدنی انجام دهید. مطمئن شوید که لباس کودک پوست حساس او را تحریک نمی کند و انگشتان دست و پاهای او را بررسی کنید تا در صورت زخم شدن در اطراف یکی از آنها، به موقع متوجه این موضوع شوید. دکتر مورتون همچنین توصیه می‌کند کاری با کودک خود انجام دهید که معمولاً او را خوشحال می‌کند تا ببینید آیا می‌توانید حواس او را پرت کنید. شاید او را ماساژ دهید، او را در یک حمام آب گرم قرار دهید، یا او را در تاب کودک مورد علاقه‌اش تکان دهید.

بدانید چه زمانی خوب است اجازه دهید او کمی گریه کند

همانطور که نازنین شما بزرگ می شود، اجتناب ناپذیر است که هنگام تلاش برای نشستن، خزیدن، راه رفتن و تغذیه خود ناامید یا ناراحت شود. در این موارد، چند مورد می تواند از نظر رشد مناسب باشد. دکتر مورتون می گوید: «این رقصی بین والدین و نوزاد است. یکی از مهم‌ترین چیزهایی که بچه‌ها احساس می‌کنند توانایی بودن است، و غرور در چهره کودک شما که برای اولین بار به تنهایی روی زمین راه می‌رود، گویای همه چیز است. مبارزه ارزشش را داشت. از آنجایی که نشان داده اید در لحظات سخت و همچنین لحظات خوب در آنجا خواهید بود، او به اندازه کافی برای انجام چالش های جدید احساس اعتماد به نفس خواهد داشت. و این هدف است!