در یک تحقیق صورت گرفته در دانشگاه کمبریج، ارتباط چشمی با نوزاد از سوی والدین، می تواند به افزایش هماهنگی در رفتار آن ها به لحاظ جنبه های مختلف، بسیار تاثیرگذار باشد. این هماهنگی میان نگاه، احساسات و ضربان قلب، کمک می کند تا فعالیت مغزی نوزاد به مراتب تقویت شده و امواج مغزی هماهنگی بیشتری پیدا کنند.
در ادامه ببینیم این تاثیرگذاری چطور شکل می گیرد.
چرا ارتباط چشمی با نوزاد مهم است؟
شاید در وهله اول بر این تصور باشید که نوزاد چیزی از نگاه و رفتار شما درک نمی کند و اهمیت چندانی ندارد که نگاه گره در گره با وی داشته باشید. در حالی که کاملا بر عکس این است و حتی اگر در راهنمای خرید کالسکه دقت کرده باشید، طی سال های گذشته گروه های تولیدی کالسکه نیز محصولاتی با سیت روبروی مادر طراحی کرده اند که حین حرکت دادن کالسکه، مادر و نوزاد بتوانند چشم در چشم باشند.
امواج مغزی فعالیت طیف وسیعی از نرون ها را حمل کرده و در انتقال اطلاعات بین نواحی مختلف مغز، دخالت دارند. پیش از این دانشمندان درک کرده بودند که حین صحبت کردن دو فرد بزرگسال، یک هماهنگی بین امواج مغزی این دو شکل می گیرد که هر چه این امواج قوی تر و هماهنگ تر باشند، ارتباط موثرتری شکل می گیرد.
در آخرین تحقیق صورت گرفته در آزمایشگاه Baby-LINC دانشگاه کمبریج ثابت شد که چنین ارتباط مغزی میان بزرگسال و نوزادان نیز شکل می گیرد. با این حاس مشخص شد که نوزادان نیز قادر به هماهنگ سازی امواج مغزی خود با امواج مغزی والدین هستند و این ارتباط چشمی می تواند به این هماهنگی و درک متقابل بیشتر کمک کند.
به این ترتیب ضرورت نگاه در نگاه شدن و ارتباط چشمی با نوزادان بیشتر درک شده و این ارتباط علاوه بر این که حامل عواطف خواهد بود، می تواند به بهبود امواج مغزی نوزاد نیز کمک کرده و فعالیت نورون ها را بهبود ببخشد.
دکتر سام واس در این خصوص می گوید: “یافته های ما نشان می دهد نگاه کردن به چشم و آواسازی هر دو به نحوی در هماهنگ سازی امواج مغزی کودک با بزرگسال، نقش دارند.”
بدون دیدگاه